Nederlandse zeehavens en de OESO-richtlijnen

De OESO heeft richtlijnen opgesteld over hoe bedrijven moeten omgaan met supply chain-problemen. In opdracht van de vijf grootste zeehavens van Nederland heeft TheRockGroup een onderzoeksproject uitgevoerd om vast te stellen welke stappen de Nederlandse Zeehavenbedrijven moeten zetten om te voldoen aan de OESO-richtlijnen. Na het in kaart brengen van de huidige activiteiten en hoeverre die aan de richtlijnen voldoen, wees een gap-analyse op specifieke gebieden waar meer actie moet worden ondernomen. De resultaten van het onderzoek creëren de basis van het plan hoe havens een proactieve rol kunnen spelen om de duurzaamheid in de waardeketens waarmee ze zijn verbonden te verbeteren.

Context

Bedrijven worden steeds vaker geconfronteerd met de maatschappelijke vraagstukken waarmee ze via hun toeleveringsketens verbonden zijn, vaak is dit in andere landen. Deze trend is begonnen bij de grotere spelers op de markt. Het druppelt echter langzaam naar middelgrote en kleinere bedrijven. De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) is een samenwerking tussen 46 landen. OESO heeft richtlijnen opgesteld over hoe bedrijven moeten omgaan met deze (potentiële) problemen: de OESO-richtlijnen. Deze richtlijnen zijn (nog) geen wetgeving, maar staan momenteel bekend als ‘soft law’. Al met al kunnen de richtlijnen naar verwachting een belangrijke inspiratiebron zijn voor nationale wetgeving. Voorbeelden hiervan zijn de ‘Modern Slavery Act’ in het Verenigd Koninkrijk. Een ander voorbeeld is de opkomende ‘Wet zorgplicht kinderarbeid’ in Nederland.

Ons Werk

In opdracht van de vijf grootste zeehavens van Nederland heeft TheRockGroup een onderzoeksproject uitgevoerd met als belangrijkste vraag: wat moeten de Nederlandse Zeehavenbedrijven doen om te voldoen aan de OESO-richtlijnen. Daarnaast was een belangrijke subvraag hier: welke acties kunnen we samen ondernemen en wat moeten we alleen doen?

Ten eerste bracht het onderzoek de huidige status in kaart van de activiteiten die voldeden aan de OESO-richtlijnen. Ten tweede hebben we op basis van een uitgebreide gap-analyse advies gegeven over waar meer actie nodig was. Het onderzoek richtte zich op de ketenverantwoordelijkheid van de havens. De havens hebben een beperkt handelingsperspectief op de goederen die door de haven worden vervoerd. Maar uiteindelijk zijn zij degenen die het transport ervan vergemakkelijken. Een belangrijke factor hierbij is dat deze goederen geen eigendom zijn van de haven. Ze zijn eigendom van de bedrijven op het haventerrein. Daarom levert de haven zelden een directe bijdrage aan de problemen, maar meestal slechts indirect. Deze kwestie is in een vervolg initiatief van de havens opgepakt om verder te onderbouwen hoe havens een proactieve rol kunnen spelen bij het verduurzamen van de waardeketens waarmee ze zijn verbonden.

Bekroond!

In 2020, hebben de Nederlandse zeehavens de ‘World Ports Sustainability Award’ gewonnen in de categorie ‘Governance & Ethics’!

Met deze prijs erkende de International Association of Ports and Harbors (IAPH) de gezamenlijke inspanningen om te onderzoeken hoe internationale MVO-risico’s in onze toeleveringsketens zoals Palm en E-waste kunnen worden beheerst.

Deze prijs toont ook dat de Nederlandse havenbedrijven een koploperspositie hebben op het gebied van duurzaamheid. Risico’s in de supply chain is geen gemakkelijk onderwerp voor havens: de controle op goederen via de havens is namelijk minimaal tot nul. De havens van Groningen, Amsterdam, Rotterdam, North Sea Port en de haven van Moerdijk toonden moed om dit probleem aan te pakken. Samen hebben we oplossingen gevonden! Als TheRockGroup zijn wij trots dat we eraan hebben kunnen bijdragen!